انتقاد، باید و باید ظریف باشد والّا هر آن ممکن است که طرف نقد شونده احساس کند نقد، رنگ و بوی توهین به خود گرفته است.
جنبه انتقاد پذیری هم بسیار لازم است تا آنجا که مقام ولایت و رهبری یک جامعه اسلامی هم میبایست مورد نقد واقع شود و حتی ولایت سیاسی ائمه بزرگوار و پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) نیز از این قاعده مستثنی نبوده و نیستند.
اما جناب آقای سروش صحت! با چه استنادی نقد میکنید؟!
در همان رسانهای که به شما اجازه نقد میدهد، میگویید که به شما اجازه هیچ کاری نمیدهند؟ آن زمانهایی که همکاران محترم شما، بسیاری از مسائل اعتقادی، سیاسی و حتی مذهبی ملت ایران را به چالش میکشند و گاهی پا را فراتر از انتقاد گذاشته و به سخره میگیرند، مگر کسی جلوی دست و پای شما و همکارانتان بوده و هست؟
بنده و بسیاری از مردم از صدا و سیما و بسیاری از حواشی انتقاد داریم، اما بازهم سخن فیلم شما جای نقد دارد! مثل ساده این حرف من جناب آقای سیروان خسروی هستند. خواننده تیتراژ سریال شما. در مصاحبهای که اخیراً داشتهاند فرمودهاند که از همکاری صدا و سیما بسیار راضی بودهاند.
نقل بخشی از مصاحبه ایشان با روزنامه تماشا:
بعضیها اعتقاد دارند که حضور در رسانهای مثل تلویزیون و خواندن تیراژهای تلویزیونی، مختص عدهای خاص است و نه همه خوانندهها. نگاه شما به این موضوع که در این بحث مافیایی وجود دارد، چیست؟
خود من هم قبلا همین طور فکر میکردم. ولی تا جایی که من دیدم در حال حاضر ظاهرا تلویزیون مافیا ندارد. حداقل در مورد من که دید بسیار باز و حرفهای داشتند. شورای موسیقی تلویزیون هم برخورد خوبی داشتند.
جناب آقای سروش صحت، آقای قاسم خانی و دیگر عوامل محترم و زحمت کش، شما به درستی نقد نمیکنید و حقایق را کمی با غلو ارائه میکنید. بهتر است مسائلی را نقد کنید که واقعاً نیاز بیشتری به این کار دارند؛ حال آیا شما هم انتقاد پذیرید؟
سخن دوستان